Αναμνήσεις, νοσταλγία από παλιά ...

Αναμνήσεις από το Πολύρραχο

1o Αντάμωμα Πολυρραχιωτών-Ραχοβιτών (Φωτογραφίες)

Φωτογραφίες προετοιμασίας 


Φωτογραφίες Έκθεσης Ζωγραφικής μικρών παιδιών υπό την καθοδήγηση του ζωγράφου Καπέλλα Στέργιου

Φωτογραφίες 1ου ανταμώματος

VIDEO (λήψη από κινητό)

1ο ΑΝΤΑΜΩΜΑ ΠΟΛΥΡΡΑΧΙΩΤΩΝ(ΡΑΧΟΒΙΤΩΝ)

Ο Μορφωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος Πολυρράχου

ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ στις 16 Αυγούστου  2014  ημέρα Σάββατο και από ώρα 21:00 στην πλατεία του χωριού, 

το 1ο Πολυρραχιώτικο (Ραχοβίτικο) αντάμωμα. 

ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ τους απανταχού Πολυρραχιώτες (Ραχοβίτες) να δώσουν το παρόν στην εκδήλωση.  

Εκ του Μ.Π.Σ. Πολυρράχου
Ο Πρόεδρος Νικόλαος Παπαδημόπουλος
Ο Γ.Γραμματέας Νικόλαος Γεωργακόπουλος

Το κοπάδι

Τοπωνύμιο "Σβόιος" Πολυρράχου . Το κοπάδι ανήκε στον Αθανάσιο Χρ.Παπαδημόπουλο (Παλιά φωτογραφία)

ΥΠΟΔΟΧΗ ΙΕΡΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΕΝ ΟΛΥΜΠΩ ΣΤΟ ΒΕΛΒΕΝΤΟ

http://ai-vres.blogspot.gr/2014/07/blog-post_2007.html

Η γιορτή του Προφήτη Ηλία

Κάθε χρόνο,έτσι και φέτος, στο εξωκλήσι του Προφήτη Ηλία Πολυρράχου τελέστηκε  η θεία λειτουργία προς τιμήν του προφήτη.

Η εικόνα της ημέρας - Πελαργός

Λαογραφικό υλικό (Ιούλιος ή Αλωνάρης)

Απόσπασμα από το βιβλίο  ΤΟ ΠΟΛΥΡΡΑΧΟ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ 

του συγγραφέα Γεώργιου Π. Δαλαγιώργου 

3. Αλώνια

Κοπιαστική γεωργική εργασία, η οποία γινόταν το μήνα Ιούλιο ή «Αλωνάρι». Μετά το θερισμό, τα θημωνιασμένα στο αλώνι δεμάτια έπρεπε να αλωνιστούν. Με την αυγή οι νοικοκυραίοι πήγαιναν στο αλώνι και έπαιρναν μαζί τα ζώα τους, άλογα ή βόδια τα οποία θα τους βοηθούσαν στο αλώνισμα. Άπλωναν τα δεμάτια και στη συνέχεια, αφού έδεναν με γερό σχοινί τα ζώα, το ένα δίπλα στο άλλο (συνήθως χρησιμοποιούσαν δύο ζώα), για να μην μπορούν να φύγουν, τα οδηγούσαν πάνω στα δεμάτια σιταριού ολόκληρη τη διάρκεια της ημέρας, έως ότου αποχωρισθεί ο σπόρος από το σανό.

Στη συνέχεια γινόταν το λίχνισμα, εργασία κατά την οποία απομακρυνόταν ο σανός, με την βοήθεια του ανέμου, και έμεινε ο σπόρος. 







Μετά το λίχνισμα ερχόταν η σειρά του δερμωνίσματος. Δερμώνι είναι ένα μεγάλο κόσκινο που έπρεπε να περάσει όλο το σιτάρι ( ο σπόρος) για να καθαρισθεί.

Το αλώνισμα ήταν από τις πιο σημαντικές, αλλά συνάμα μια απ’ τις πιο κουραστικές εργασίες και έκλεινε τον κύκλο μιας ολόκληρης διεργασίας, που θα έδινε τη σοδειά της χρονιάς.